Στο πλαίσιο εκτέλεσης εργασιών για το έργο ανάπλασης της παραλιακής ζώνης, αρχαιολόγοι έπεσαν πάνω σε κάτι μη αναμενόμενο, ένα αρχιτεκτονικό μέλος κίονα (ένα απότμημα), ραβδωτού που έσωζε εγκοπές μολυβδοχύλησης, δείχνοντας πως από πάνω του κάτι έμπαινε.
Γύρω από αυτό, εντοπίστηκαν μερικά άλλα και διαφορετικά μικρότερα ευρήματα, καθώς
επίσημες πηγές, έλεγαν στην «ΠτΔ» ότι πρόκειται συγκεκριμένα για υπολείμματα τοίχου.
Φαίνεται να χρονολογείται, μεταξύ 4ου και 3ου αιώνα π.Χ και δεν αποτελούσε συνέχεια κάποιου ξεχωριστού μνημείου, αλλά πιθανά κάποτε να είχε μεταφερθεί εκεί.