pgs_syntaktes (1)Μετά από πολυήμερη απουσία λόγω προσωπικών θεμάτων επιστρέφω ενεργά και θα ξεκινήσω με κάτι που έχω πολυγράψει και το επαναλαμβάνω και τώρα. Για να το εμπεδώσουν -ελπίζω- αυτοί που κουμαντάρουν τον Παναιγιάλειο, νέοι και παλιοί. Αν είσαι αδύναμος… κρίκος, είσαι εύκολος στόχος του… συστήματος. Και θεωρώ ότι πλέον όλοι μας καταλάβαμε ποια είναι η μεγαλύτερη νίκη του… συστήματος. Οχι οι «έτσι θέλω ήττες», αλλά τα μυαλά μας που πονάνε…
Το «φτιάξε ομάδα να κερδίσεις και τη διαιτησία» και το «αφού έκαναν λάθη ο προπονητής και οι παίκτες, δεν μπορούμε να λέμε ότι αδικηθήκαμε» που λέγεται δεξιά και αριστερά ΚΑΙ από αρκετούς δικούς μας είναι θεωρώ μία από τις μεγαλύτερες ήττες μας.
Εχω ένα… κακό (για μένα βέβαια είναι το καλύτερο δεύτερο πράγμα στη ζωή μου). Ασχολούμαι πάρα πολύ με τον Παναιγιάλειο. Φροντίζω να μιλάω απευθείας με πολύ κόσμο όλων των «κατηγοριών», με όποιους παράγοντες έχουν τη διάθεση να μου μιλούν, με ποδοσφαιριστές και γενικά να παρευρίσκομαι όπου μας καλούν οι «ΠΑΛΑΙΣΤΕΣ». Θέλω να πιστεύω πως τον παλμό μπορώ να τον πιάσω.
Αυτή τη στιγμή γενικότερα στις τάξεις των «μελανόλευκων» φιλάθλων υπάρχει συσσωρευμένη πίκρα και οργή τόσο για τα διοικητικά δρώμενα, όσο και για τις αγωνιστικές επιπτώσεις, με ότι αυτό συνεπάγεται. Αυτό είναι γεγονός.
Οτι σαν Παναιγιάλειοι δεν είμαστε καλά μεταξύ μας δεν χρειάζεται να είσαι πυρηνικός επιστήμονας για το έχεις διαπιστώσει. Και όλα αυτά δεδομένα σε τρελαίνουν, σε κουράζουν. Σε κάνουν να τα βάζεις με όλους και με όλα. Δεν έχεις καθαρό μυαλό για να σκεφτείς. Ξεσπάς κατά δικαίων και αδίκων.
Πρέπει όλοι μας να στηρίξουμε όπως μπορούμε την αγαπημένη μας ομάδα, τώρα στα δύσκολα. Μόνο ΕΜΕΙΣ μπορούμε και κανείς άλλος. Μόνο έτσι μπορούμε να πείσουμε ότι εγωισμοί και εσωστρέφειες σε όλα τα επίπεδα, πρέπει να εκλείψουν για να ωφεληθεί ο Παναιγιάλειος. Λάθη έγιναν πολλά τόσο σε διοικητικό όσο και σε αγωνιστικό επίπεδο και στο χθεσινό παιχνίδι και από την αρχή της περιόδου. Ομως δεν πρέπει να μείνουμε εκεί. Πρέπει να προχωρήσουμε όλοι μαζί διότι το Αίγιο και ΜΠΟΡΕΙ να στηρίξει τον Παναιγιάλειο και μπορεί να ΠΕΙΣΕΙ και «ξένους» να το κάνουν. Απλά χρειάζεται ο σωστός τρόπος και ο σωστός χειρισμός.
Δεν χρειάζεται να τρωγόμαστε μεταξύ μας, να είμαστε βυθισμένοι στην γκρίνια, την εσωστρέφεια, τη μιζέρια και να ψάχνουμε ποιος θα κράξει πιο δυνατά. Δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για όλα αυτά. Οταν τελειώσει το πρωτάθλημα, εύχομαι με ευτυχή κατάληξη για την ομάδα μας, θα έχουμε όλο τον καιρό να βγάλουμε τα εσώψυχά μας. Τώρα προέχει η ΕΠΙΒΙΩΣΗ του Παναιγιάλειου.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Τα παραπάνω δεν αποτελούν μομφή για κάποιον ή για κάποιους, ούτε προσπαθώ να την… μετρήσω. Την …Παναιγιαλειοφροσύνη εννοώ. Δεκτές οι όποιες ενστάσεις, αλλά εγώ έτσι το νοιώθω, έτσι το βλέπω, έτσι το εισπράττω.
Υπάρχει συσσωρευμένη πίκρα και συσσωρευμένη οργή. Κατά ΠΑΝΤΩΝ!

Αρθρο του Γρηγόρη Παλούμπη