TRIANTAFYLLOPOLOS NEWΛίγα μόνο εικοσιτετράωρα μετά την εκλογική αναμέτρηση της Κυριακής, που έδωσε τα ηνία της χώρας στο ιδεολογικά ανομοιογενές δίδυμο “Τσίπρα-Καμένου”,οι ευθύνες όλων ημών,που εμμένουμε στην έμπρακτη συμμετοχή μας στα κεντρικά πολιτικά πράγματα – ανεξαρτήτως αποτελέσματος – παραμένουν ιδιαίτερες,αφού δεν έχουμε καν την “πολυτέλεια” πια ν’ασχολούμαστε άλλο με την προσωπική μας εκλογική πορεία και απόδοση!
Η επόμενη μέρα των κομβικών αυτών εκλογών,δεν είναι καθόλου ευχάριστη για την μεγάλη φιλελεύθερη παράταξη της Ν.Δ,όσο κι αν κάποιοι προβάλουν το επιχείρημα της μικρής ποσοστιαίας κάμψης σε σχέση με τις επαναληπτικές εκλογές του Ιουλίου του 2012.Αν μη τι άλλο πρόκειται για μια προσέγγιση εύκολη και καθόλου χρήσιμη,αν κανείς πραγματικά επιθυμεί να δει κατάματα την αλήθεια και δεν χρησιμοποιεί λόγια που τον συμφέρουν κομματικά για να δικαιολογήσει μια δυσάρεστη όσο και νοσηρή κατάσταση!
Η Ν.Δ δεν είναι δυνατόν να ταυτίζεται με τέτοια πολύ χαμηλά ποσοστά όπως αυτά των δύο τελευταίων εκλογικών αναμετρήσεων,αφού το ιδεολογικό της εύρος και η ιστορική της πορεία επιβάλλουν μιαν άλλη πορεία,διεύρυνσης,συμμετοχικότητας των πολλών κι όχι των ολίγων,μακρυά από επιλογές προσώπων που αρέσκονται να εμφανίζονται ως “Προεδρικοί” κι όχι ως κομματικοί!
Τον τελευταίο χρόνο, Κόμμα και Κυβέρνηση πιο πολύ κινήθηκαν στην αποκατάσταση μεμονωμένων προσώπων και λιγότερο στην προώθηση των πολιτικών της κυβερνητικών επιλογών,μέσω στελεχών και κομματικών οργανώσεων που βιώνουν την κοινωνία και δεν βρίσκονται σε “γυάλινα κτίρια” ή “σαλόνια” του Μαξίμου.
Οι εκλογές πλέον διεξήχθησαν και για όσους καταβλήθηκε – κεντρικά – μεγάλη και λυσσαλέα προσπάθεια να εκλεγούν Βουλευτές,είτε στέφθηκε με επιτυχία,είτε το “σπρώξιμο” έπιασε εν μέρει τόπο.Αυτά πια ανήκουν σ’ ένα “ανισόρροπο” χθες που δεν ενίσχυσε την Παράταξη, αλλά μονάχα ολίγα άτομα αυτής.
Τώρα τι κάνουμε;
Κάποιοι πιστεύουν ότι με αλλαγή ηγεσίας το πρόβλημα της Ν.Δ θα λυθεί με μιας.Λησμονούν όμως πως κάτι τέτοιο έχει επαναληφθεί ανεπιτυχώς τα προηγούμενα χρόνια.
Δεν θα διαφωνήσω προσωπικά με την άποψη ότι κάθε αλλαγή Αρχηγού δύναται να προσδώσει μια “φρεσκάδα” και να γυρίσει σελίδα σε κάθε κόμμα, θεωρώ όμως πως στην περίπτωση του μέχρι προ ολίγων ημερών Πρωθυπουργού της χώρας Αντώνη Σαμαρά δεν είναι μια εύκολη ή και χρήσιμη λύση,αφού σε μία τέτοια περίπτωση,η Ν.Δ κινδυνεύει να φανεί πως εγκαταλείπει την ασκούμενη “ρεαλιστική” κυβερνητική της πολιτική,αφού αυτή ταυτίζεται πλήρως με τον σημερινό Πρόεδρό της!
Είμαι από εκείνους που ουδόλως ατομικά ή πολιτικά ευνοήθηκα από την Πρωθυπουργία του (όπως άλλοι συνοδοιπόροι – άγνωστοι στη “γαλάζια πιάτσα” ή “άσωτοι κι ευκαιριακοί”) οπότε σήμερα μπορώ να εκφράζω αμερόληπτη άποψη,δίχως δηλαδή προσωπικά ελατήρια!
Είμαι πεπεισμένος ότι η ορθότητα των επιλογών Σαμαρά θ’ αρχίσουν να κρίνονται από εδώ και πέρα,πολύ δε περισσότερο το εάν η επόμενη μέρα του ΣΥΡΙΖΑ κρύβει πράγματι εναλλακτικές – λιγότερο επώδυνες και περισσότερο χρήσιμες – πολιτικές και κατά συνέπεια οι ισχυρισμοί μας περί “μονόδρομου” ήταν σκέτη και στείρα “κινδυνολογία” για την οποία κατηγορήθηκε ο Σαμαράς κι όλοι εμείς,ή έτσι ήταν κι επομένως δικαιολογημένα προειδοποιήσαμε εγκαίρως την κοινωνία για τα χειρότερα με Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ!
Αν λοιπόν δεν κριθούν στην πράξη οι πολιτικές επιλογές κι αποφάσεις του Α.Σαμαρά,(εξαιρουμένων ατυχών αποφάσεων όπως ο ΕΝΦΙΑ κ.ά),ουδείς δικαιούται να φωνασκεί και να του επιρρίπτει βαρύτατες πολιτικές ευθύνες,ελέω εξυπηρέτησης προσωπικών ή “οικογενειακών” αρχηγικών πόθων.Όσοι λοιπόν βιάστηκα ν’αμφισβητήσουν τον Α.Σαμαρά…αμφισβητούν κατ’ ουσίαν την ορθότητα της πολιτικής μας!
Στη Ν.Δ ωστόσο απαιτείται εκ βάθρων αναδόμηση.Η Ν.Δ πρέπει να μάθει τα – ανά την Ελλάδα – πραγματικά στελέχη της κι όχι τα ευκαιριακά και φερόμενα ιδιοτελώς! Όσοι δε απουσιάζουν από δύσκολες μάχες, δεν είναι δυνατόν να γίνονται σήμερα τιμητές των πάντων!
Η Ν.Δ οφείλει ν’ αξιολογήσει πορείες,στάσεις και συμπεριφορές κι όχι να γίνεται “βαποράκι” προσωπικών στόχων,ανά περίσταση!
Η Ν.Δ δεν μπορεί να παραμένει κόμμα, την πόρτα του οποίου όποιος θέλει ανοίγει και μπαίνει όποτε τον συμφέρει κι όταν δεν θέλει, φεύγει για οπουδήποτε αλλού…για να ξανάρθει ίσως μεταγενέστερα,ως σαν να μην τρέχει τίποτα!
Κινούμενος λογικά και άκρως παραταξιακά,μακρυά από προσωπικές πικρίες,λάθη,παραλείψεις και τακτικές υπέρ ολίγων,λέω ξεκάθαρα,την άποψή μου:
Η παραμονή του Α.Σαμαρά στην ηγεσία της Ν.Δ αποτελεί την “ασπίδα” προστασίας της πολιτικής μας ως Κυβέρνηση (2012-2015),η οποία ιστορικά θα κριθεί (κι αυτό δεν θ’ αργήσει) κι εφόσον καταρρεύσει ή διαψευστεί ως η μόνη δυνατή πολιτική κατά της χρεωκοπίας και υπέρ της επανεκκίνησης της χώρας,τότε και μόνο τότε ο εκφραστής της δεν θα’χει λόγο ουσιαστικής παραμονής του στο τιμόνι της παράταξης,αφού ταυτίστηκε με αυτήν.
Η προσωπολαγνεία δεν έχει θέση σήμερα στην μετεκλογική Ν.Δ αλλά μόνο η νίκη κι ιστορική επικράτηση των πολιτικών της για τη χώρα,παράλληλα με την ανανέωση και την ορθή αξιολόγηση-αξιοποίηση των καθαρώς αγωνιζομένων μικρομεσαίων στελεχών της,παράλληλα με την αναγκαία ενεργοποίηση του αγνού κόσμου της…που την ακολουθεί στα καλά και στα άσχημα πνίγοντας λάθη και πικρίες!