faneromeniΌπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση: «Κάποιοι πολίτες τούτης της πόλης του Αιγίου, αρχές της χρονιά που εκπνέει έλαβαν πρόσκληση του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του Μητροπολιτικού Ναού φανερωμένης προκειμένου να συμμετάσχουν ως εθελοντές στην Ομάδα εργασίας για τον προγραμματισμό και την υλοποίηση εκδηλώσεων θρησκευτικών και πολιτιστικών για τα εκατόχρονα του ιερού ναού από των εγκαινίων του (1914).
Πράγματι η ομάδα συγκροτήθηκε και συνεργάστηκε αρμονικά με τον προϊστάμενον του Ναού π. Αθανάσιο Λιακόπουλον, τους Ιερείς του Ναού & τους Επιτρόπους και κατάρτισε ένα πλούσιο πρόγραμμα εορταστικών εκδηλώσεων το οποίο και έφερε εις αίσιον πέρας. Υπολείπεται η τελευταία εκδήλωση – συναυλία των αποφοίτων της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής στις 21-12-2014.
Η συνεργασία αυτή όλων των συμμετασχόντων υπήρξε ευλογημένη γι’ αυτό και αρμονική.
Οι Αιγιώτες και όχι μόνο αυτοί, συμμετείχαν με μεγάλη ανταπόκριση και με τη θερμή παρουσία τους σ’ όλες τις πραγματοποιηθείσες εκδηλώσεις.
Ευρισκόμενοι λοιπόν προς το τέλος αυτής της εορταστικής επετείου (2014), όλοι οι παραπάνω φιλότιμοι συνεργάτες εκκλήθηκαν από τον π. Αθανάσιον να πραγματοποιήσουν ένα ευλαβικό προσκύνημα στο Μοναστήρι του Ομπλού έξω από την Πάτρα για να εκφράσουν έτσι τις ευχαριστίες τους στην Παναγία, αφού αξιώθηκαν να φέρουν εις αίσιον πέρας το αναληφθέν έργον.
Παρότι η μετάβαση είχε κάποιες μικρές δυσκολίες λόγω του ότι στα τελευταία δύο (2) χιλιόμετρα ο δρόμος ήταν στενός & με πολλές στροφές, η αποζημίωση από το γαλήνιο τοπίο & το ιστορικό συγκρότημα του Μοναστηριού ήταν πολύ πλούσια.
Το Μοναστήρι αυτό, όπως τα περισσότερα της Πατρίδας μας είναι γεμάτο με ιστορία προσφοράς και θυσίας, και για το οποίο ο ιστορικός και πολιτικός Παναγιώτης Κανελλόπουλος κάνει εκτενή αναφορά στο γλαφυρό και ιστορικό μυθιστόρημα του: «Γεννήθηκα στα 1402».
Ο Όρθρος ο Αναστάσιμος είχε προχωρήσει αρκετά όταν εισήλθαμε για να λειτουργηθούμε στο Καθολικό της Μονής που τιμάται στην Εορτή των «Εισοδίων της Θεοτόκου».
Την χαρά της εισόδου μας στο Ναό διαδέχθηκε η βαθειά συγκίνηση αφού την Κυριακάτικη λειτουργία τελούσε ο εορτάζων Ποιμενάρχης μας. Η εφευρετικότητα της αγάπης του σ’ όλο της το μεγαλείο!
Οι αισθήσεις όλων μας ζούσαν ένα ουράνιο παρόν, ένα άγιο παρελθόν, ένα ελπιδοφόρο μέλλον, τον λειτουργικό χρόνο – όπως ονομάζεται στη θεία λατρεία- όπου παρελθόν, παρόν και μέλλον ταυτίζονται.
Η κατάνυξη συγκλονιστική μέσα σε μια αγιορείτικη ατμόσφαιρα χωρίς μεγάφωνα και ηλεκτρικά φώτα.
Τα αναμμένα κεριά ήταν αρκετά για τον απαιτούμενο φωτισμό.
Μάθαμε από την σύντομη αλλά και περιεκτική ομιλία του Επισκόπου, πως αυτός ο τόπος υπήρξε το πνευματικό του εφαλτήριο για την ανηφορική του πορεία. Ακόμη πως σ΄αυτόν τον γεμάτο ιστορία Ναό, ετέλεσε την πρώτη του Θ. Λειτουργία ως νεοχειροτονηθείς Ιερέας το 1963…
Ακόμη δεχθήκαμε ως Ομάδα Εργασίας τις ευχές και τις ευλογίες του για την συμμετοχή όλων μας στις εργασίες των εκδηλώσεων.
Την πνευματική πανδαισία συμπλήρωσε και η παρατεθείσα τράπεζα με εδέσματα των ημερών, προσφορά του Σεβασμιωτάτου μας, καθώς και ευλογίες (δώρα)».
Η ανακοίνωση που υπογράφεται από το Ιερατείο, το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο, τη Συντονιστική και τους εθελοντές /ντριες του Ναού καταλήγει: «Ζήσαμε για άλλη μια φορά την χαρά «της ενότητας της πίστεως» και το αγιογραφικό: «Ήν η ψυχή και η καρδία των πιστευόντων μία».
Η Παναγία, η κυρά Φανερωμένη μας, η παρηγοριά του κόσμου ας δίνει πλουσία τη χάρη της στον εορτάζοντα Επίσκοπό μας κ.κ. Αμβρόσιον και ας σκέπει και στηρίζει όλους τους Αιγιώτες.
Σεβασμιώτατε τα Έτη Σας Πολλά και Ευλογημένα, μακροημερεύοντα και Ορθοτομούντα τον Λόγον της Σης Αληθείας».