KOINONIAΠολλές είναι οι πληροφορίες που ο καθένας μπορεί να αντλήσει, κυρίως από το Διαδίκτυο, πολλές είναι οι απόψεις που προσπαθούν να εξηγήσουν αυτό που σήμερα συμβαίνει στην Ελλάδα. Απόψεις και θεωρίες στις οποίες ο σκεπτόμενος και ενημερωμένος πολίτης μπορεί να βρει στοιχεία αλήθειας, πέραν βέβαια του προφανούς, ότι δηλαδή η ουσία της κρίσης που περνάμε είναι αξιακή και πνευματική. Ξεκινούν, οι απόψεις αυτές, από τις θεωρίες της παγκόσμιας συνομωσίας σε βάρος της Ελλάδος και φτάνουν στις ακρότητες περί τεμπέληδων και αντιπαραγωγικών Ελλήνων.

Όμως η Ελληνική κρίση έχει πατρότητα. Θα καταθέσω κάποιες σκέψεις για το οικονομικό κομμάτι της κρίσης, παραθέτοντας συνάμα στοιχεία, ώστε να πληροφορηθεί την αλήθεια ο Ελληνικός λαός. Υπεύθυνο για την εξαθλίωση του λαού μας, για τις καθημερινές αυτοκτονίες, την πείνα, τη δυστυχία, την μιζέρια, την μάστιγα της λαθρομετανάστευσης, την κατάρρευση του Συστήματος Υγείας, τη γελοιοποίηση και τον εξευτελισμό της Ελλάδος είναι αποκλειστικά το πολιτικό της σύστημα. Οι άνθρωποι που κυβερνούν, πειθήνια όργανα των ξένων – οι οποίοι ανέκαθεν εξυπηρετούν τα δικά τους συμφέροντα – ή στην καλύτερη περίπτωση αδαείς, «κολλημένοι» στις ιδεοληψίες τους, οδήγησαν και οδηγούν την Πατρίδα μας στην καταστροφή.

Δεν θα κάνω αναφορά στην όλη λειτουργία της Ελληνικής οικονομίας – η οποία πόρρω απέχει από την οικονομία ενός ευνομούμενου κράτους, λόγω των στρεβλώσεων που υπήρξαν κυρίως μετά την Μεταπολίτευση. Θα αναφερθώ σε γεγονότα των τελευταίων ετών, ξεκινώντας όμως από μία δομική αιτία της σημερινής κατάστασης, η οποία ήταν η λανθασμένη, υπό τις τότε συνθήκες, ένταξη της Χώρας μας στην ζώνη του Ευρώ.

Λανθασμένη ήταν διότι:

1. Η Χώρα είχε δύο τεράστια ελλείμματα

α). του διεθνούς ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών και

β). του Δημοσίου Χρέους,
άρα υπήρχε η ανάγκη για συνεχή δανεισμό.

2. Μπήκαμε σε μία ένωση με υπερτιμημένο νόμισμα – μιας και το Ευρώ αντιστοιχεί στο γερμανικό μάρκο – και δεχτήκαμε την αμετάκλητη ισοτιμία του. Η απεμπόληση της έκδοσης του νομίσματος, δεν οδήγησε μόνο στην απώλεια της ανεξαρτησίας της Ελλάδος, αλλά συγχρόνως της αποστέρησε το δικαίωμα να διαχειριστεί η ίδια την οικονομία της. Αυτό, διότι η υπερεθνική ΕΚΤ και βεβαίως η Τράπεζα της Ελλάδος δεν έχουν το δικαίωμα να δανείσουν το Ελληνικό κράτος (με βάση την συνθήκη του Μάαστριχτ). Έτσι μας οδηγούν στο να αγοράζουμε το χρήμα που χρειαζόμαστε μέσω της έκδοσης και διάθεσης κρατικών ομολογιών και μάλιστα με διπλό τόκο (το επιτόκιο της ΕΚΤ συν το επιτόκιο που καθορίζουν οι αγορές, δηλαδή οι κερδοσκόποι).

Η χρεοκοπία της Ελληνικής οικονομίας, μετά την ένταξη στην ΟΝΕ, ήταν μαθηματικά σίγουρη, διότι στην ουσία ποτέ δεν υπήρξε ΟΝΕ, δηλαδή Οικονομική Νομισματική Ένωση. Υπήρξε και υπάρχει μονάχα νομισματική ένωση. Δεν υπήρξε επιμερισμός των Δημοσίων Δαπανών των κρατών, δηλαδή δεν υπήρξε ποτέ δημοσιονομική ομοσπονδία (διότι αντιτίθεντο οι Γερμανοί).

Με βάση τα ανωτέρω, αν συνδυάσουμε την κατάργηση των εμπορικών δασμών, το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν είχε βιομηχανική παραγωγή (γιατί άραγε;) και συγχρόνως το ότι οι τράπεζες για πολλά χρόνια χορηγούσαν χωρίς δυσκολία μεγάλα χρηματικά ποσά στον καθένα, εύκολα καταλαβαίνουμε και τα αίτια της χρεοκοπίας νοικοκυριών και επιχειρήσεων.

Το τεράστιο όμως πρόβλημα προκλήθηκε από δύο επιπλέον αιτίες.

Η πρώτη είναι οι τόκοι των δανείων τους οποίους η Ελλάδα κατέβαλλε στους δανειστές, κατά παράβαση κάθε έννοιας κοινοτικής αλληλεγγύης. Συνολικά έχουμε δώσει για τόκους περίπου 150 δις € από το 2000. Μονάχα την τριετία 2010-2011-2012 δώσαμε 43 δις € για τόκους, όσα δηλαδή συνολικά πρόκειται να εισπράξει το Ελληνικό κράτος το 2013, σύμφωνα με τον αντίστοιχο προϋπολογισμό.

Η δεύτερη είναι το γεγονός ότι ο Ελληνικός λαός, μέσω των νόμων που ψηφίζει το πολιτικό του σύστημα, φορτώνεται τις ζημιές των τραπεζών από το 2008 μέχρι σήμερα, αλλά και τις μελλοντικές. Φορτώνεται δηλαδή τις ζημιές αυτών των ιδιωτικών εταιρειών, πράγμα μοναδικό σε όλη την Ευρώπη.

Παραθέτω τα στοιχεία από τα οποία φαίνονται ξεκάθαρα, οι άθλιοι χειρισμοί απόκρυψης και παραπλάνησης των Ελλήνων πολιτών από μέρους των πολιτικών, όταν ακόμα και σε άσχετα νομοσχέδια ψήφιζαν τις αποφάσεις για την χορήγηση τεράστιων ποσών στις τράπεζες, είτε με την μορφή απευθείας ενισχύσεων, είτε με την μορφή εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου. Όταν αυτές οι εγγυήσεις καταπίπτουν, τα ποσά αυτά χρεώνονται απευθείας στον κρατικό προϋπολογισμό εκτοξεύοντας το Δημόσιο χρέος. Συνολικά οι τράπεζες παίρνουν περίπου 240 δις €!!!

Νόμοι
Δίνουν στις τράπεζες

Αρ. 2-3-4-5 Ν.3723 (ΦΕΚ 250/2008) 28 δις €

Αρ. 4 §8 Ν.3845 (6/5/2010) 15 δις €

Αρ. 3 Ν.3864 (21/7/2010) – ιδρύεται το ΤΧΣ (το οποίο έχει αμιγώς ιδιωτικό χαρακτήρα τα κεφάλαιά του όμως προέρχονται από το Ελληνικό δημόσιο) 10 δις €

Αρ. 7 Ν.3872 (ΦΕΚ 148/2010) για πλοία και λιμάνια 25 δις €

Αρ. 19 §1 Ν.3965 (18/5/2011) 30 δις €

Αρ. 1 και 2 Ν. 4031 (ΦΕΚ 256 – 9/12/2011) 60 δις €

Αρ. 21 Ν4056/2012 (12/3/2012) – ρυθμίσεις για την κτηνοτροφία και τις κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις και άλλες διατάξεις.. (!!) 30 δις €

Αρ. 1 §1 Ν.4079 (19/9/2012) 40 δις €

Μην απορείτε λοιπόν για το ότι παρά τις αιματηρές θυσίες του λαού μας το χρέος μεγαλώνει. Ας συνειδητοποιήσουμε όλοι την απάτη σε βάρος της Πατρίδος και του λαού μας που υλοποιεί το πολιτικό σύστημα της Χώρας.

Ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου κ. Σούλτς απαντώντας σε ερωτήσεις ξένων δημοσιογράφων, που ζητούσαν εξηγήσεις για την τραγική κατάσταση του Ελληνικού λαού, έδειξε το πολιτικό μας σύστημα λέγοντας χαρακτηριστικά, ότι τα μέτρα αυτά ψηφίστηκαν από την Ελληνική Βουλή.

Ας απαιτήσουμε να αρχίσει επιτέλους ένας πραγματικός διάλογος στα ΜΜΕ για το θέμα του Εθνικού μας νομίσματος.

Έλληνες πολίτες, η οργή και η απογοήτευση που μας κατακλύζουν ας γίνουν ένα ορμητικό ποτάμι που θα σαρώσει το διεφθαρμένο και ξενοκίνητο πολιτικό σύστημα στις ερχόμενες εκλογές. Ας μείνουν ενωμένοι στον Γολγοθά που περνάμε. Οι δυσκολίες θα μεγαλώνουν, όλα θα αλλάζουν ταχύτατα προς το χειρότερο. Όμως πρέπει να αντέξουμε και να προετοιμαστούμε για την μεγάλη ανατροπή. Μετά την Σταύρωση, έρχεται η Ανάσταση της Πατρίδος μας.

Έλληνες καλή λευτεριά!

Ο πρόεδρος της Πολιτικής Παράταξης «ΚΟΙΝΩΝΙΑ»

Μιχαήλ Ε. Ηλιάδης