Δεν ξεχνάμε, δεν διορθώνονται… Οδήγησαν τον λαό στη φτώχεια και στην απόγνωση.

Οδήγησαν την κοινωνία στον εκμαυλισμό και στην παρακμή.
Οδήγησαν την πατρίδα στην ταπείνωση και στο χείλος του γκρεμού.
Kαι αντί να μετανοούν και να ζητούν συγνώμη, ζητούν πάλι την ψήφο μας.
Ο Άκης Τσοχατζόπουλος δεν ήταν απλά ΠΑΣΟΚ.
Ήταν 20 χρόνια κορυφαίος τους υπουργός, ήταν παρά λίγο πρόεδρός τους, ήταν παρά λίγο πρωθυπουργός!!
Ναι, ο Άκης Τσοχατζόπουλος, αυτός που με νύχια και με δόντια ο κ. Βενιζέλος υπερασπίστηκε στην εξεταστική της Βουλής, που δήθεν ερευνούσε τα εγκλήματά του και…τον έβγαλε λάδι!!
Ενώ όλοι τους τα γνώριζαν όλα και σιωπούσαν αιδημόνως.
Ακριβώς όπως έχει γραφτεί, ότι «ο σιωπών δοκεί συναινείν»…
Φταίει όμως ο απλός οπαδός του ΠΑΣΟΚ για όλα αυτά;
Φταίνε οι αγνοί ιδεολόγοι αγωνιστές του που πληρώνουν κι’ αυτοί το μάρμαρο;
Φταίνε τα έντιμα πολιτικά τους στελέχη που εξαπατήθηκαν και απολογούνται;
Όχι βέβαια, γι’ αυτό και η οργή, η πίκρα και η ντροπή τους είναι διπλή.
Σε ποια όμως θερμοκοιτίδα γαλουχήθηκε και ανδρώθηκε ο Άκης Τσοχατζόπουλος και οι άλλοι αστέρες του τραγικού τους πανθέου;
Ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν ήταν αυτός που τους έκλεισε πονηρά το μάτι και τους έδειξε πρώτος αυτός ο…ταγός το ελκυστικό μονοπάτι του παράνομου πλουτισμού, όταν κάποτε εκστόμισε το φοβερό, «είπαμε για κάποιο δωράκι, όχι όμως και 500 εκατομμύρια!!»;
Και ο κ. Τσοχατζόπουλος, σαν το άλλο εγώ του που ήταν πάντα, όχι μόνον ενστερνίστηκε το νόημα, αλλά και το έκανε πλατιά λεωφόρο που κι’ άλλοι πολλοί περπάτησαν.
Σκληρές θα τις πουν κάποιοι αυτές τις κουβέντες.
Ναι, σκληρές είναι γιατί ακόμα πιο σκληρή είναι η πραγματικότητα στα φτωχόσπιτα και στις χαμοκέλες.
Και σ’ αυτές τις ώρες που η ιστορία και η ζωή γίνονται αδυσώπητες, η αλήθεια γίνεται ακριβή και πανάκριβη Νέμεσις.
Γιατί η κάθαρση και η λύτρωση δεν ταιριάζουν σε ντελικάτες ευγένειες την ώρα που ματώνει ο λαός και γονατίζει η πατρίδα.
Ναι σκληρές και αυστηρές είναι οι κουβέντες και για την δική μας όχθη από την… «εξαρτημένη» μου γραφίδα.
Για όλους αυτούς δηλαδή τους ιδεοσυγκοινωνούντες συντρόφους που σε μια πρωτόγνωρη παραταξιακή κατανάλωση, τόσο επιπόλαια κόβουν λωρίδες από τον κορμό της, μεταναστεύοντας σε ύποπτες γκρούπες ανεύθυνου λόγου, παρέα με κάποιους καιροσκόπους και πλανόδιους θαυμαστές του αυτοειδώλου τους, που μυρίστηκαν εύκολη βουλευτική εκλογή με λίγες ψήφους.
Δίνοντας έτσι φιλί ζωής στο αμαρτωλό ΠΑΣΟΚ, που μάλλον ικανά τους μπόλιασε στους κώδικες του.
Και στον επίλογο των σκέψεων ξεκάθαρα να πούμε πάλι και πάλι—και θα το λέμε συνέχεια, πως η Εθνικά ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ψήφος της Νέας Δημοκρατίας και του Αντώνη Σαμαρά στο 2ο μνημόνιο, ούτε συμψηφίζεται, ούτε συνενοχοποιείται με τις τραγικές επιλογές και ευθύνες του ΠΑΣΟΚ και του κ. Γ. Παπανδρέου.
Και ας κραυγάζουν έτσι, ταυτιζόμενοι με τον κ. Βενιζέλο, κάποιοι…συγγενείς υπερπατριώτες, που εμένα τον άθλιο με κάνουν να ντρέπομαι ως ρίψασπις, αφού μου λείπει το «υπέρ» του δικού τους ανεξάρτητου και εθνοσωτήριου εφηβικού πατριωτισμού!!
Θρασύβουλος Μαυρομμάτης – πολιτικό στέλεχος της Ν.Δ.