Πολλές φορές έχουμε ακούσει το ρητό «η ιστορία επαναλαμβάνεται» και αντίστοιχα πολλές φορές έχουμε βιώσει την επαλήθευσή του. Στον κόσμο της τεχνολογίας, συνήθως το ρητό επιβεβαιώνεται για επιπόλαιες προτάσεις οι οποίες απέτυχαν, κατά τον ίδιο τρόπο που απέτυχαν παρόμοιες στο παρελθόν (για παράδειγμα, η αποτυχία του Motorola Atrix 4G λόγω λανθασμένης υλοποίησης, είναι εφάμιλλη με την τραγική κατάληξη του Nokia NGage).

 

Όμως, τα τελευταία χρόνια έχουμε αλλαγή του τοπίου, χάρη στα νέα Λειτουργικά Συστήματα (Operating System – OS) για κινητά τηλέφωνα και ταμπλέτες, όπου κυριαρχούν ουσιαστικά δύο παίκτες: το iOS της Apple και το Android της Google.

 

Η εμπορική διαφορά τους είναι μία: το μεν iOS είναι αποκλειστικά ενσωματωμένο στα προϊόντα της Apple και το δε Android «προσφέρεται» από την Google σε όποιον κατασκευαστή επιθυμεί να το εγκαταστήσει στις δικές του τεχνολογικές προτάσεις.

 

Έτσι, έχουμε από τη μια μεριά τις τρεις επίκαιρες και διαφορετικές προτάσεις της Apple για κινητά τηλέφωνα (iPhone 3GS, 4, 4S) και δύο για ταμπλέτες (iPad 1, 2), ενώ από την άλλη έχουμε το Android για… ένα «κάρο» διαφορετικά τηλέφωνα και αντίστοιχα ένα ολόκληρο σωρό ταμπλετών, όλα με διαφορετικές συνθέσεις, σε μερικά σημεία με τονισμένες διαφορές και σε άλλα λιγότερο εμφανείς – εντούτοις οι διαφορές υφίστανται και δεν είναι καθόλου αμελητέες.

 

Και κάπου εδώ έχουμε την επανάληψη της ιστορίας, μιας ιστορίας που ανήκει στη Microsoft στις αρχές της περασμένης δεκαετίας, γύρω στο 2001-2. Τότε, η Microsoft είχε το εξής πρόβλημα: τα Windows XP είχαν κυκλοφορήσει περίπου έναν χρόνο και λογικά είχαν αρχίσει να εμφανίζονται κατά αριθμούς εγκατεστημένα στα νέα PC.

 

Όμως, η καταναλωτική αγορά ήταν ήδη φίσκα στον κατακερματισμό ή κατά τον πιο εύκολο χαρακτηρισμό ήταν «χωρισμένη». Γιατί; Διότι πολύ απλά, στην υφήλιο υπήρχαν πάρα, μα πάρα, πολλά PC (εκατοντάδες εκατομμύρια) που είχαν εγκατεστημένα τα Windows 98, αλλά και τα πιο πρόσφατα Windows 2000. Επιπλέον χειρότερα, υπήρχε ακόμα ένα τεράστιος αριθμός PC υπολογιστών που «φορούσαν» τα (απαράδεκτα) Windows Millennium (Win Me) του 1999 και βέβαια, ας μην ξεχνάμε τα πλήθη υπολογιστών που είχαν «μέσα» τους τα ξεχασμένα από το χρόνο Windows 95 (95a ή 95b) και τα «αρχαία» πια Windows 3.1 (των αρχών 90s)!

 

Έτσι, η Microsoft έπρεπε κάπως να «πείσει» τους καταναλωτές να αφήσουν τις παλιές εκδόσεις των Windows και να περάσουν στα νέα «XP». Το κατάφερε, αλλά με πολλή δυσκολία η οποία τις κόστισε τα μάλα (είδε και απόειδε μετά, να καταφέρει να «ξεκολλήσει» τα πλήθη από τα XP, για να πάνε στα Windows 7, καθώς στα Windows ‘σ’ Vista δεν μετέβη κανείς σχεδόν).

 

Αυτό δηλαδή που «πλήρωσε» η Microsoft ήταν ο διαχωρισμός της αγοράς σε μερίδια διαφορετικών εκδόσεων Windows και αυτό συνέβη επειδή η ίδια έφταιγε, καθώς πλημμύρισε τη λιανική με έξι εκδόσεις Windows (95a, 95b, 98, Me, 2000, XP) μέσα σε έξι-επτά χρόνια, ιδιαίτερα μικρός χρόνος για OS υπολογιστών.

 

Και κάπου εδώ, επιστρέφουμε στις μέρες μας, όπου η Google αντιμετωπίζει ακριβώς το ίδιο πρόβλημα, μόνο σε πολύ δυσμενέστερο (για την εταιρεία και τους οπαδούς της) βαθμό, επειδή έχει «τσακίσει» την αγορά (καταναλωτές – εταιρείες – προγραμματιστές) με τόσες πολλές εκδόσεις του Android και μάλιστα μέσα σε τρία χρόνια (2008 – 2011). Από το Android 1.5 (Cupcake) του 2008, φτάσαμε στο Android 4.0.3 (Ice Cream Sandwich) στα τέλη του 2011, σε διάστημα 36 περίπου μηνών (ούτε αναβάθμιση σε antivirus πρόγραμμα να ήταν δεν θα έκανε τόσες αναβαθμίσεις).

 

Το πρόβλημα που όμως έγκειται; Στο γεγονός, ότι ναι μεν η Google προσπαθεί και βελτιώνει συνεχώς το Android μέσω των εξελικτικών αναβαθμίσεων, όμως δε, έχει «αφήσει» ελεύθερους τους κατασκευαστές να κάνουν ότι θέλουν χωρίς να τους καθοδηγεί αυστηρά και με απαράβατες οδηγίες, επίσης τους κάνει την ζωή δύσκολη (γραφειοκρατικά, logistics) για να προβούν σε αναβαθμίσεις των προϊόντων τους, ενώ σε αρκετές (δυστυχώς, παραπάνω από αρκετές) περιπτώσεις, δεν μπορούν να αναβαθμιστούν καν κάποιες συσκευές, με αποτέλεσμα να παραμένουν σε παλαιότερη έκδοση του Android.

 

 

Και ιδού το αποτέλεσμα, μετά από την επίσημη παρουσίαση της στατιστικής που έκανε η Google: το 55,5% των συσκευών Android που κυκλοφορούν «φοράνε» το Android Gingerbread (2.3 – 2.3.7) που είναι πλέον παρωχημένο από όλες τις πλευρές (αισθητικά, λειτουργίες), το 30,4% διαθέτουν το ακόμα παλαιότερο Android 2.2 (Froyo), ένα 8,5% έχει το ακόμα πιο παλιό Android 2,1 (Eclair), ενώ οι τελευταίες και αξιόλογες προτάσεις του Android, ήτοι το Honeycomb (3.0 – 3.2) και το Ice Cream Sandwich (4.0 – 4.0.3), λαμβάνουν 2,3% και 0,6% αντίστοιχα. Σε αυτό το σημείο πρέπει να δείξουμε επιείκεια στο Android «4.κάτι» καθώς ανακοινώθηκε προ ολίγων μηνών και ακόμα δεν έχουν υπάρξει συσκευές σε μαζική διάθεση.

 

 

Όπως και να έχει όμως, η κατάσταση στο τοπίο της Google είναι δραματικά διαχωρισμένη, σε τέτοιο επικίνδυνο σημείο, που θυμίζει τα δεινά που είχε τραβήξει πριν μερικά χρόνια η Microsoft. Η κατάσταση επιδεινώνεται περισσότερο, με την στάση της Google ή/και των κατασκευαστών (κανείς δεν ρίχνει ευθέως το «μπαλάκι» στον άλλο, μεταξύ των δύο μερών), καθώς πολλές συσκευές τηλεφώνων – ταμπλετών δεν επιδέχονται αναβάθμιση Android, ουσιαστικά «σπρώχνοντας» τον καταναλωτή ή σταδιακά να παρατήσει την συσκευή του (καθώς βαθμιαία θα γίνεται παρωχημένη) ή να την πουλήσει και να αγοράσει μια νέα, η οποία θα διαθέτει την τελευταία έκδοση του Android ή τέλος πάντων μια νεότερη έκδοση από αυτή που είχε η παρωχημένη πλέον συσκευή του.

 

Επίσης, ένας σημαντικός και αρνητικότατος παράγοντας που συμβάλλει επίσης σε ύψιστο βαθμό, τον «διαχωρισμό» συσκευών (άρα και καταναλωτών) στο «οικοσύστημα» της Google, είναι ότι οι διαθέσιμες εφαρμογές μέσω του «Android Market» (διαδικτυακό μαγαζί αγορών πάσης φύσεως λογισμικού), απευθύνονται σε συγκεκριμένες εκδόσεις του Android αλλά και σε συγκεκριμένες συσκευές. Το αποτέλεσμα;

 

Ο χρήστης έχει ένα τηλέφωνο/ταμπλέτα που διαθέτει σύγχρονη έκδοση του Android, αλλά επειδή η συσκευή του είναι «ξεχωριστή» από τις υπόλοιπες σε πχ. θύρες, τσιπ, ανάλυση και μέγεθος οθόνης, μπορεί να επιλέξει μεταξύ πολύ περιορισμένου αριθμού εφαρμογών / παιχνιδιών, παρόλο που το Android Market καυχιέται ότι διαθέτει μυριάδες χιλιάδες διαφορετικές εφαρμογές (ευτυχώς που γίνεται εγκατάσταση εφαρμογών και εκτός του Android Market δηλαδή, ειδάλλως τότε είναι που το πρόβλημα θα ήταν σε επίπεδα «Τιτανικού»).

 

Εν κατακλείδι, αυτό που κρίνουμε εμείς, είναι ότι η Google κάπως (το «πως» εκείνη το ξέρει ή…τελικά δεν το ξέρει, θα δείξει ο χρόνος) πρέπει να απαλείψει του είδους τον κατακερματισμό / διαχωρισμό των πελατών της, καθώς η ιστορία δείχνει να επαναλαμβάνεται…επικίνδυνα.

 

Περισσότερες πληροφορίες:

 

http://developer.android.com/resources/dashboard/platform-versions.html

πηγη:telecomnews.gr