Συνέντευξη τύπου παραχώρησε ο Ευάγγελος Ευαγγελίου στα ΜΜΕ
Αναλυτικά:
Ο Εμπορικός & Εισαγωγικός Σύλλογος Αιγιαλείας επί των ημερών μου και έπειτα από σκληρή αλλά κυρίως συλλογική δουλειά με όλα τα Μέλη του εκάστοτε Διοικητικού Συμβουλίου είχε φτάσει σε ένα επίπεδο που τον καθιστούσε πραγματικό εργαλείο.
Δυστυχώς, και από ότι απεδείχθη η λειτουργία του Συλλόγου μετά και τις απερχόμενες εκλογές στις 28 Μαρτίου 2014 ήταν λανθασμένη, παρότι είχαν τεθεί οι βάσεις για την συνέχιση ενός έργου που οικοδομήθηκε μετά κόπων. Δεν μου αρέσει να ευλογώ τα γένια μου, μα ο Σύλλογος είχε ένα υψηλό επίπεδο παρουσίας και παρέμβασης στα τοπικά, περιφερειακά και εν τέλει στα πανελλαδικά ζητήματα που ταλανίζουν καθημερινώς την μικρομεσαία και πολύ μικρή επιχείρηση.
Υπήρξε ένας καταιγισμός τόσο αναρτήσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όσο και από δημοσιεύματα. Λίγοι ήταν αυτοί που ήξεραν τι διατύπωναν με την πένα τους. Ήταν μετρημένοι στα δάχτυλα αυτοί που είχαν την κριτική ικανότητα και απέδωσαν με τη σωστή ερμηνεία τα γεγονότα.
Δεν μίλησα όλο αυτό το διάστημα διότι θεωρώ ότι στο ψέμα απάντηση δεν υπάρχει και δεν δίδεται.
Μετά λύπης μου αντίκριζα από την μια, την εσωστρέφεια ορισμένων Μελών του Δ.Σ. και από την άλλη αντίκριζα ότι δεν έβλεπαν ότι διανύουμε μια εξαιρετικά δύσκολη εποχή για τον κλάδο μας, βιώνοντας τις συνέπειες μια οικονομικής κρίσης που έχει βάλει λουκέτα σε ένα σημαντικό αριθμό επιχειρήσεων. Δεν ασπάζομαι τέτοιου είδους πρακτικές.
Πρέπει να ομολογήσω ότι ο Σύλλογος από τον Ιούνιο του 2015 βάδισε σε ένα δρόμο τελείως διαφορετικό προσπαθώντας με διεκδικητικά πλαίσια να βάλει ένα λιθαράκι στο κυματοθραύστη των Μνημονίων, στην οικονομική αφαίμαξη όλων των κοινωνικών και οικονομικών τάξεων. Παλεύοντας να περισώσουμε ότι μας απέμεινε!
Η εξοντωτική φορολογία, ο κατακερματισμός του κλάδου μας είναι προβλήματα κοινά και ουσιαστικά καθιστώντας τον Σύλλογο μια γροθιά που μέσα σε αυτή επικρατούν οι αρχές της συνεργασίας, του κοινού διαλόγου, της ομόνοιας, της αλληλοσυμπλήρωσης για τη συνεισφορά του μέλλοντος του κλάδου μας.
Ωστόσο, δεν είχαν όλοι την ίδια πηγή σκέψης και ακόμη και σήμερα δεν κατανόησαν ότι οι κόντρες, οι ίντριγκες, τα λεκτικά παιχνίδια κατηγοριών, η προσωπική προβολή, δεν θα μπορούσαν να αποδώσουν θετικό πρόσημο στο δύσκολο έργο του Συλλόγου αλλά και στην ιστορία και στο κύρος του.
Ευελπιστώ μέσα από αυτή την συνέντευξη τα Μέλη του Συλλόγου να προβληματιστούν και να επαναπροσδιορίσουν πολλά όχι ενόψει των επικείμενων εκλογών την 10η Ιουνίου του 2016 αλλά για το μέλλον του ίδιου του Συλλόγου.
Ο Σύλλογος ήταν ένα ζωντανό κύτταρο όταν έφυγα και άφησα μια παρακαταθήκη η οποία δια μαγείας θα έλεγα καθότι δεν βρίσκω άλλη εξήγηση, χάθηκε, εξαφανίστηκε. Αρχεία του Συλλόγου στα οποία εμπεριέχονταν κόποι, ενέργειες, διεκδικήσεις, που αφορούσαν ΟΧΙ τον αγώνα του Βαγγέλη αλλά του Συλλόγου(Εκθέσεις Πεζοδρόμησης, Πυρόπληκτα Δάνεια, Διατήρηση ΑΤΕΙ Αιγίου, Σεισμός Αιγιαλείας ΔΟΥ Αιγίου, Ασφαλιστικό, Κόκκινα Δάνεια, Πάταξη Παραεμπορίου, Λιμάνι Αιγίου, Αποκατάσταση Αστικής Συγκοινωνίας, ΟΑΕΕ Αιγίου) και όχι μόνο αυτό αλλά και την αλληλογραφία της ΟΕΣΠ&ΝΔΕ και της ΕΣΕΕ. Θεωρώ ότι αυτά αποδεικνύουν την κάθαρση με πρόσημο το πέταγμα των κόπων του Συλλόγου σε κάδους απορριμμάτων. Και ήταν τόσο πολύ το έργο των τότε διαδόχων μου που οι υπολογιστές γέμιζαν από ιούς.
Μην ξεχνάτε, το έργο μου, έχει αναγνωριστεί από όλους διότι αντικρίζω το πρόβλημα του καθενός συναδέλφου μου είτε ανήκει στον Εμπορικό Σύλλογο Αιγιαλείας, είτε στην ΟΕΣΠ&ΝΔΕ είτε από οποιοδήποτε μέρος της Ελλάδος, ως δικό μου. Το ενστερνίζομαι και το επιλύω δίχως ανταλλάγματα. Δεν είμαι της φιλοσοφίας «δούναι και λαβείν».
Χρεώθηκα ακόμα ότι κάνω μάθημα με σκιές. Κύριοι, το φως των παρεμβάσεών μου σε τοπικά, περιφερειακά, κλαδικά θέματα είναι ολοφάνερο ασχέτως αν ο τέως διάδοχός μου θεώρησε ότι η κάθαρση επέρχεται με την ανακύκλωση του πολυετούς έντυπου και ηλεκτρονικού υλικού. Προφανώς, η φράση «γίνεται της κολάσεως», αντικατοπτρίζει τους ιδίους.
Όλοι αναγνώρισαν την αξία του αγώνα μου ακόμη και ορισμένων που ο εγωισμός τους είναι το κύριο γνώρισμα του χαρακτήρα τους. Ένα παράδειγμα αρκεί για να σας πείσει. Κάποτε ένα Μέλος του Δ.Σ. μου είπε ότι αν φύγουν τα ΤΕΙ από το Αίγιο, θα με θάψει. Όταν τα ΤΕΙ έμειναν, πήγα εκεί και του λέω ήρθα να με θάψεις! Τα συμπεράσματα δικά σας.
Δεν υπήρξε Δ.Σ. όπου να κάτσουμε κάτω στο τραπέζι και τα 9 εκλεγμένα Μέλη και να σχεδιάσουμε και να διεκπεραιώσουμε κλαδικά προβλήματα, αιτήματα ανάπτυξης της τοπικής αγοράς αλλά και τη χάραξη στρατηγικής για το μέλλον του εμπορίου. Η εσωστρέφεια στο ζενίθ της! Μέχρι και για τις επιστολές διαμαρτυρίας και για τις συνεχείς μας οχλήσεις προς τους αρμόδιους φορείς που στέλνουμε όλο αυτό το χρονικό διάστημα επί την προεδρεία της κ. Σκούντζου δεχθήκαμε πόλεμο. Ότι δεν είμαστε οι μοναδικοί! Ότι αντίστοιχες κινήσεις έχει κάνει η ΟΕΣΠ&ΝΔΕ και ο ΕΕΣ Πάτρας. Ότι δεν είμαστε οι πρώτοι! Και όταν τους ζητήθηκε να μας προσκομίσουν τις αντίστοιχες ενέργειες από τα προαναφερθέντα όργανα, ουδέποτε δεν έφεραν τα αντίστοιχα χαρτιά. Η μόνη έγνοια τους ήταν πως θα βαφτίσουν τον καθένα από εμάς και πως θα διαιωνίσουν την εμπάθεια τους για εμάς στον εμπορικό κόσμο αλλά και σε συνδικαλιστές – συναδέλφους μας. Και όχι μόνο τούτο. Αλλά και οι ίδιοι ουδέποτε δεν κατέθεσαν ουδεμία πρόταση προς συζήτηση.
Μπορώ να πω τώρα πια ότι το κάθε Δ.Σ. ήταν μια δοκιμασία, μα για να επαναφέρω τους αγώνες αυτούς του Συλλόγου, για την ιστορία των 100 και πλέον ετών, δεν θα έδινα ουδέποτε την παραίτησή μου γιατί ο Σύλλογος για εμένα είναι το σπίτι μου, που προσπαθούσαμε μαζί με τα υπόλοιπα Μέλη καθημερινώς να προσθέσουμε και από ένα λιθαράκι για να αποκτήσει το κύρος που του αρμόζει.
Ακόμη, και σήμερα ενστερνίζομαι την ίδια αρχή και παραμένω ΠΙΣΤΟΣ ΕΡΓΑΤΗΣ του Συλλόγου.
Δεν αντιλέγω, είμαστε άνθρωποι. Έχουμε τα όριά μας. Δεν μπορώ να γίνομαι ακροβάτης γιατί τα όρια της ηθικής είναι εξαιρετικά λεπτά. Και για μένα η ηθική μου είναι η μεγαλύτερη περιουσία μου. Η δικαιοσύνη μπορεί να κρίνει το καθέναν και να αποδώσει ευθύνες εάν και εφόσον υπάρχουν. Εγώ, ο Βαγγέλης, είμαι ο αυστηρότερος κριτής του εαυτού μου. Μα όταν ξεπερνιούνται τα όρια τότε επικρατεί η σύγχυση.
Αναρωτιούνται ακόμη ποιος κουμαντάρει το Σύλλογο; Απαντώ λοιπόν ότι ο Σύλλογος με την κ. Σκούντζου στο τιμόνι την οποία και ευχαριστώ όπως και τα υπόλοιπα Μέλη, έγινε μια γροθιά που μέσα σε αυτή εναγκαλίζονται η ενότητα, η συνεργασία, η αγωνία για το μέλλον του κλάδου μας. Πρωτάκουστο ίσως για ορισμένους και για αυτό ίσως κάνουν λόγο για νιτερέσα. Έργο, κύριοι, είναι να τεθούν οι βάσεις και να φιλτραριστούν και να δρομολογηθούν οι διαδικασίες για την οικοδόμηση της ατζέντας που μας απασχολεί. Με μια επίσκεψη και μόνο στο εκάστοτε φορέα δεν επιφέρει και την λύση ούτε της Λαϊκής Αγοράς αλλά ούτε και η επαναλειτουργία της πορθμειακής γραμμής Αιγίου-Αγίου Νικολάου.
Ο Σύλλογος, όπως λένε μερικοί δεν καταρρακώνεται όταν δουλεύεις καθημερινώς, κοιτάζεις μαζί με τους εμπόρους τα προβλήματα της μικρομεσαίας και της πολύ μικρής επιχείρησης. Ο Σύλλογος, καταρρακώνεται όταν κάποιοι επί προεδρίας του διαδόχου μου δημιουργούσαν σελίδες κοινωνικής δικτύωσης και με προκλητικό και ώμο τρόπο αμαύρωναν όχι εμάς τους ίδιους αλλά την εικόνα του Συλλόγου λες και ήταν σπίτι τους.
Γίνεται λόγος για παρανομίες, για πόρισμα καταπέλτη, να βγουν όλα στη φόρα, για διαφάνεια κάτω-κάτω, για την αργοπορία του πορίσματος στον Εισαγγελέα. Εγώ τους απαντώ η δικαιοσύνη θα αποφανθεί άλλα τότε θα έχουν εκτεθεί οι ίδιοι και κυρίως σε αυτούς που τους εξέλεξαν. Λένε ότι φοβόμαστε. Κύριοι, ο μόνος φόβος μου είναι κάποιοι να μη βλάψουν άλλο το Σύλλογο μας.
Οι συνάδελφοί μου, έτσι θα τους αποκαλέσω, ανάρτησαν αν έχουμε το ΘΡΑΣΟΣ να θέσουμε και πάλι υποψηφιότητα στις επικείμενες εκλογές της 10ης Ιουνίου 2016.
Σας λέω λοιπόν ότι είμαι εργάτης και θα συνεχίσω να είμαι εργάτης δίχως αξιώματα! ΕΧΩ τα φώτα για να μεταλαμπαδεύσω τις γνώσεις μου στους συνυποψήφιους μου οποιαδήποτε συνδυασμού! Τόσο εγώ όσα και τα υπόλοιπα Μέλη έχουμε θέσει τα θεμέλια για να δρομολογηθούν οι διαδικασίες και να επιλυθούν ζητήματα ανάπτυξης της τοπικής αγοράς αλλά και κλαδικά.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
